Andrzej Jan Ochocki

Pełnione funkcje: W latach 1998 – 2004 pełnił funkcję prodziekana ds. studenckich na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Od 2006 roku pełnił funkcję kierownika Katedry Demografii i Statystyki, a następnie Kierownika Katedry Metodologii Badań i Analiz Socjologicznych WNHS UKSW. Był Przewodniczącym Wydziałowej Komisji Etyki Nauki i Zawodu. Pełnił także funkcje członka Senackiej Komisji ds. Finansów i członka Komisji ds. Nagród Naukowych Rektora UKSW. W latach 1993 – 1999 był z wyboru członkiem Komitetu Nauk Demograficznych Polskiej Akademii Nauk. Przez szereg lat pełnił również funkcje zastępcy redaktora naczelnego „Wiadomości Statystycznych”, członka Zarządu i Komisji Rewizyjnej Polskiego Towarzystwa Demograficznego, Rady Programowej „Roczników Naukowych Caritas”, Kolegium Ośrodka Sondaży Społecznych „Opinia” w Instytucie Statystyki Kościoła Katolickiego SAC w Warszawie, Rady Naukowej Uniwersyteckiego Czasopisma Socjologicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Współpracował z Instytutem Gospodarstwa Społecznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki i Ośrodkiem Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie. W latach 1984 – 2001 pracował w organach administracji państwowej: Urzędzie Rady Ministrów – w charakterze doradcy w zakresie polityki społecznej i kształtowania warunków życia gospodarstw domowych, dochodów z pracy i systemów emerytalnych; Głównym Urzędzie Statystycznym – na stanowisku dyrektora Departamentu Badań Społecznych i Demograficznych; Rządowym Centrum Studiów Strategicznych – na stanowisku dyrektora Departamentu Rozwoju Społecznego i sekretarza generalnego Rządowej Rady Ludnościowej.
Biogram:

Demograf. Profesor nauk humanistycznych. Absolwent Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie (obecnie Szkoła  Główna Handlowa). Stopień naukowy doktora nauk ekonomicznych uzyskał w 1975 roku  za pracę p.t. Emigracja ludności z Polski do Republiki Federalnej Niemiec w latach 1952 – 1972, za którą otrzymał indywidualną nagrodę trzeciego stopnia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki w 1975 roku. Promotorem pracy doktorskiej był prof. dr hab. Mikołaj Latuch. Stopień naukowy doktora habilitowanego w zakresie ekonomii – demografii  uzyskał w 1988 roku na Wydziale Społeczno-Ekonomicznym SGPiS na podstawie rozprawy p.t. Wpływ migracji na rozmieszczenie zasobów pracy w latach 1970 – 1983, przeprowadzonego kolokwium i wykładu na temat koncepcji transformacji demograficznej. Za wyróżnienie należy  uznać zamieszczenie noty bibliograficznej  rozprawy habilitacyjnej w Population Index i złożenie egzemplarza tekstu w bibliotece Princeton University  (1986, Vol. 54, No 105.69). Tytuł profesora nauk humanistycznych uzyskał w 2012 roku na wniosek Rady Wydziału Nauk Historycznych i Społecznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W dorobku naukowym wskazano m.in. książkę p.t. Ludność świata – powinność i kapitał.

Praca naukowo-dydaktyczna:

1969 – 1992: Szkoła Główna Planowania i Statystyki w Warszawie (obecnie: Szkoła  Główna Handlowa); asystent, adiunkt, docent – wykładowca statystyki i demografii,

1992 – 1996: Wyższa Szkoła Turystyki i Hotelarstwa w Warszawie; wykładowca statystyki i demografii,

1996 – 1999: Zakład Badań Statystyczno-Ekonomicznych, Polska Akademia Nauk, GUS; docent, badania n.t. harmonizacji  badań budżetów gospodarstw domowych z rachunkami narodowymi,

1997 – 2019: Akademia Teologii Katolickiej i Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie; profesor nadzwyczajny i zwyczajny; wykłady: statystyka, demografia, globalne procesy społeczne.

W latach 1977 – 1991 odbył staż zagraniczny w Instytucie Planowania Narodowego i  Kairskim Centrum Demograficznym w Egipcie (10 miesięcy), wizytę naukową w Uniwersytecie Ryukoku w Kioto (3 miesiące) oraz uczestniczył w wykładach i seminariach na temat integracji gospodarczej Unii Europejskiej w London School  of Economics and Politcal Science (1 miesiąc).

Osiągnięte kompetencje naukowe  znalazły swój wyraz w pracach eksperckich wykonanych w instytucjach międzynarodowych: w Banku Światowym –  w ramach projektu badania warunków życia ludności na Łotwie, Litwie i w Mołdawii (1994 – 1998); w Centrum Rozwoju Dziecka UNICEF we Florencji – w projekcie tworzenia bazy danych statystycznych w zakresie demografii, zdrowia i wyżywienia, ubóstwa i zagrożeń społecznych dzieci w krajach transformacji ustrojowej i gospodarczej (1993 – 1997).

W dniach 5 – 9 czerwca 2000 roku był członkiem delegacji rządu Rzeczypospolitej Polskiej na 23 Specjalną Sesję Zgromadzenia Ogólnego ONZ w Nowym Jorku, zatytułowaną: „Kobiety 2000: równość, rozwój i pokój w XXI wieku”. W czasie Sesji uczestniczył w pracach Ad Hoc Committee of the Whole, który redagował końcowy dokument p.n. Farther actions and initiatives to implement the Beijing Declaration and the Platform for Action.

Uczestniczył w przygotowaniu i organizacji I Kongresu Demograficznego w Polsce (2001 – 2002), któremu patronował Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Aleksander Kwaśniewski. W skład Komitetu Honorowego wchodzili: Premier RP Jerzy Buzek, Marszałek Sejmu RP Maciej Płażyński, Marszałek Senatu RP Alicja Grześkowiak, Prymas Polski ks. Kardynał Józef Glemp. Na zlecenie Komitetu Kongresu, którego był członkiem, opracował projekt  sesji inauguracyjnej i współredagował materiały zgłoszone na Kongres (publikacja p.t. Polska a Europa., Procesy demograficzne u progu XXI wieku, Warszawa 2001).

Jako przedstawiciel Polski uczestniczył w seminariach organizowanych przez Komitet ds. Ludności Rady Europy w Strasburgu. Prowadzone tam dyskusje dotyczyły m.in.: tematyki i treści ekspertyz demograficznych w nawiązaniu do sytuacji społecznej, zleconych przez Radę Europy w 2002 roku, opracowań naukowych na temat demograficznych implikacji wykluczenia społecznego oraz wypracowania stanowiska Rady Europy w sprawie realizacji postanowień Konferencji ONZ p.t. „Ludność i Rozwój” w Kairze (PA ICPD 94’).

W okresie pracy dydaktycznej wypromował pięciu doktorów nauk socjologicznych. Są to osoby:  dr Mikołaj Haponiuk,  dr Martyna Kawińska, dr Marek Fura, dr Marta Luty-Michalak, dr Olga Kotowska-Wójcik.

W Szkole Głównej Handlowej (d. SGPiS) był promotorem 19 prac magisterskich i 14  prac dyplomowych przygotowanych przez studentów I stopnia. W Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego wypromował 54 prace magisterskie do czerwca 2010 roku. Tematyka tych prac wiązała się z procesami demograficznymi oraz ważnymi kwestiami społecznymi. W 14 przewodach recenzował rozprawy doktorskie, których tematyka dotyczyła etosu pracy, religijności, postaw społecznych, polityki rodzinnej państwa, praw dziecka i pieczy zastępczej, bezrobocia oraz czynników rozwoju społeczności lokalnych.  Był recenzentem i członkiem komisji w przewodach habilitacyjnych i procedurach nadania tytułu profesora nauk humanistycznych.